Zoiets..

“Je ziet de persoon binnenkomen.. vriendelijk zegt hij gedag met in zijn gevolg een vrouw,kind,baby en hond.. Je weet dat je hem ergens van kent maar je weet niet waarvan. 
Hij kijkt je kant uit en is loopt op je af.. nog steeds vraag je je af wie dat toch is.. het gezicht, de stem, de geuren en klanken.. het komt zo bekend over maar je weet het niet..


Waar ben ik eigenlijk? Heb ik de deur wel goed op slot gedaan? … Ik zal toch eens aan mijn vader vragen of ik met hem mee mag naar het werk en of hij de hond niet achterlaat.


Hey die jongen die ken ik.. maar waarvan toch?
Dag jongen wat fijn dat je bij je moeder komt zeg ik en in ene weet ik wie het is, het is mijn zoon alleen weet ik even zijn naam even niet. Ach het zal bij de leeftijd horen.
De vriendelijke jongen geeft me een kus en een knuffel… he wat voelt dat fijn een knuffel! Wie is dat toch en wie is die vrouw die mee is .. en dat lieve kind wat een schatje. Misschien dat mijn oma ook een lief kind wil meenemen.
Koffie? Lekker… dat kan mooi naast de deur liggen want er is geen genoeg geld voor de auto en dat zal me niet gebeuren! 


Ik loop met de jongen en de vrouw met kinderen mee… waarom weet ik niet maar ik voel me er wel veilig.


Waar zit nou toch ook alweer dat knopje voor de steen die ik daar in het licht zag staan en waarom kijkt die man zo gek naar me .. zeker omdat ik denk dat ik gek ben.”

Dat is hoe mijn moeder zich moet voelen.. en dat is wat ik bij haar zie als ik bij haar kom. Voorheen ging je gezellig bij je moeder langs nu ga ik met het lood in de schoenen “kijken wat ik aantref”..

Net als alle ziektes is ook Alzheimer een klote ziekte…


Menno

“Ga je nu alweer jongen?, je bent er net? … oh je komt morgen weer.. dat is fijn.. dag lieverd doe de groeten aan je moeder!”








4 thoughts on “Zoiets..

  1. Hey Menno,

    Mooi geschreven Menno en idd het is een klotenziekte.Helaas weet ik dat ook uit ervaring.
    Vind het knap hoe jullie er mee omgaan, maar wat moet het pijn doen om je moeder zo te zien.
    Goed dat je het een beetje van je af kan schrijven en knap dat je zo'n positief mens bent en blijft.Petje af. X Esther

  2. Kut.. Sorry. Maar dat is het woord wat alles dekt.

    Vreselijk voor je lieve moeder, vreselijk voor alle mensen die haar liefhebben.

    Maar wat vreselijk geweldig dat je nog steeds zo vaak gaat. Dat getuigt van liefde, échte liefde

    xx Mroez.

  3. he menno,

    goed geschreven van je. dit is inderdaad precies zoals het loopt en eerlijk en oprecht geschreven.
    zoals ik vanmiddag al aan je vroeg: hoe was het? had het je antwoord echter al verwacht. ik vind het echt zwaart kud voor je, dat het in zo'n korte tijd zo gelopen is.

    van de vrouw die sterk en zelfstandig was naar een vrouw die afhankelijk is en zo goed als geisoleerd is in haar eigen vicieuze cirkel.

    Ik kan niet meer doen voor je dan er te zijn en een luisterend oor te bieden.

    Gr,
    Marc

Leave a Reply to CyrielCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.