Vandaag werd ik geattendeerd op de “de nationale donor week” .. (via twitter) .. en ik bedacht mij dat ook ik dat nog nooit vastgelegd heb. Dat was een mooi moment er eens over na te denken. Gedurende de dag las ik diverse tweets, sommige verhit en vol passie en andere onverschillig. Wat zou ik doen…

Ik weet wel dat als ik zelf mijn leven op een goede manier zou kunnen verlengen door een donor iets in mijn lichaam te krijgen denk ik dat ik dat met beide handen aan zou pakken.. althans ik niet maar de chirurg.. denk dat een orgaan in mijn handen niet echt het meest briljante idee is van de dag.. maar ik zou dat willen. Hoe vaak lees je niet van dialyse of andere falende organen die het leven een hel maken.

Stel nou.. ik ben dood… niet helemaal plat gereden en onherkenbaar maar gewoon.. dood.. als in hartje klopt niet meer… Mijn lichaam zit vol met schatten.. lever, longen (nou.. die dan wellicht niet meer..) hart, huid, hoornvlies, bloed… ga maar door.. het lichaam is een grote organen supermarkt. Ik doe er niets meer mee.. en de illusie dat ik dat spul nodig heb in mijn afterlife heb ik inmiddels laten varen. Het laten rotten gaat zo stinken en ik betwijfel of er echt handel zit in het verkopen van “lever op sterk water” met de wervende tekst.. “leuk voor op de vensterbank!”…

Dan denk ik.. weet je.. neem het maar.. geniet er van en leef nog maar een paar jaar door… Maar ook zoals hier is het leven niet zwart/wit .. Er zijn grijstinten.. Wat nou als mijn hart dat ik best een aantal keren in mijn leven gegeven heb beland in het lichaam van iemand die dat niet waardeert… of erger nog een notoire crimineel… wat dan? Ik ben er niet bij om dat te stoppen.. maar ja.. aan de andere kant.. wellicht is de persoon dermate geïnspireerd dat hij/zij (emancipatie tot na het graf he!) zijn/haar (godver das best ingewikkeld dat iedereen gelijk benoemen gedoe..) leven drastisch aanpast.. dan is het weer de moeite waard…

Aaarghhh.. weet je.. ik volg mijn gevoel en geef de hele zooi gewoon weg.. neem maar zolang je maar zorgt dat mijn buitenkant er nog heel even goed uit blijft zien totdat de kist zich voor eeuwig gesloten heeft..

Dus.. gelukkig eigenaar van mijn overgebleven toekomstige organen.. ik wens je een lang en gezond leven.. waarbij ik aanmerken moet dat mijn nier een APK nodig heeft, mijn longen een goede wasbeurt en mijn lever heel af en toe het fijn vind een knuffel te krijgen…

Nu ff aanmelden op www.jaofnee.nl … oh god.. wat was mijn DiGiD code ook alweer… :S

Menno

ps.. of je nu wel of geen donor wilt zijn.. laat het gewoon weten.. een simpel ja of nee.. that’s all…

Een eigenschap die mij intrigeert (en dat is een ander woord voor irriteert!) is slapen… Ik weet nog goed dat toen ik een kleine mini bak was ik zonder enig probleem kon slapen. Ik wilde nooit slapen maar als ik er dan in lag dan ging het gewoon. Ik sliep nooit lang zeker niet in het weekend.. voor een uur of 1 in de middag was ik er wel uit…..

Lees verder…

soms heb je de onzalige noodzaak dingen te vertellen.. dingen die je normaal voor je houd en waar je verder niemand mee lastig valt .. Je kent het wel “gaat het goed?” vraag je in de loop aan een ander en bij god hoop je dat de ander zegt “ja hoor..prima” want oh wee als de ander zegt “nou.. eigenlijk niet…” dan is het weer verzinnen van smoezen om door te kunnen lopen.. maar goed.. dingen vertellen dus… Voor je verder leest.. het is wat morbide deze blog! U bent gewaarschuwd..!

Lees verder…

De afgelopen week was een rare, Antonie Kamerling was in ene dood.. de media buitelde over elkaar heen om met “gepast respect” zijn of haar verhaal te doen. Nee dit is geen blog over de man en hoe goed of slecht hij was.. daar is al voldoende over gesproken. Het gaat mij om de keuze die iemand maakt om een einde aan zijn leven te maken.

10 jaar gelden had ik waarschijnlijk ook gezegd dat iemand als dat “egoïstisch” of “gek” was.. dat doe je toch niet.. jouw eigen problemen laten wat het is en een ander opzadelen met jouw ellende.. dat doe je niet…. althans… 10 jaar geleden. Nu lees ik het en vraag me af wat zoiets teweeg brengt. Op welk moment in je leven zit je er zo diep doorheen dat de enige uitweg van pijn en depressie is een einde aan je leven te maken…

Continue reading →

“Kwaliteit komt vanzelf boven drijven” is een uitspraak die ik graag bezig… Dat gaat voor alles op. Als je goed bent in iets en anderen hebben dat ook in de gaten, wat op zich wel een vereiste is want “oh oh oh wat ben ik toch goed alleen de rest ziet het niet” is meestal niet voldoende, dan kom je wel boven drijven. Sommige beroepen zijn eenvoudig… paardenfluisteraar bijvoorbeeld.. niet eenvoudig maar het valt wel op als je dat kunt.. of raket geleerde.. ook dat valt op.. immers als het kreng nooit de grond verlaat weet je dat je beter wat anders kunt gaan doen.

Continue reading →