Oh, dat wist je al?

Een voor mij nieuw fenomeen sinds kort. Sprak een maatje via een ouderwets telefoon gesprek, je weet wel waar je tegen elkaar praat, en ik had mijn maatje al even niet gesproken. Hartstikke leuk om elkaar weer eens te spreken, even bij praten als ouwe mannen… leuk.

“Hoe gaat het?” Vroeg hij en met veel goede moed begon ik te praten over van de week. Wilde net beginnen over mijn leuke avond met junior en terwijl ik de woorden zocht was hij me al voor. “Was leuk he naar de film met je zoon, laat terug ook. Was het wat dat Star Wars 3D?”
Toch wel een beetje teleurgesteld antwoorde ik “ja was wel tof” wetende dat er niet veel meer over te vertellen was omdat het al bekend was.
“Oh en van het weekend ” begon ik … “ja je was schaatsen he? Met je dochter… gaaf man…”

Enfin zonder een volledige transcriptie van het gesprek te geven was het wel duidelijk. Mijn deelzucht had er toe geleid dat in grote lijnen mijn bezigheden wel duidelijk waren geweest. Gelukkig hadden we nog voldoende te praten maar het maakte wel iets los..

Soms lijkt het net alsof iets pas echt is als je de wereld om je heen laat weten wat je doet. Alsof het niet gebeurt is als je het niet deelt. Waar voorheen de dingen die je deed een geschiedenis creëerde met de persoon waarmee je dat deed is nu je geschiedenis er 1 die gedeeld is.

Vind het nog steeds geweldig om dingen te delen zoals gekke situaties of rare, mooie of ontroerende foto’s maar twijfel steeds vaker aan wat ik deel.

De dingen die ik mee maak met vrienden of geliefden zijn wat een vriendschap of liefde uniek maakt. Je kunt er later over praten of herinneringen ophalen met hen waarmee je dat moment deelde. Je kunt aan de rest een mooi (lees sterk) verhaal vertellen over hoe leuk het wel niet was.

Als ik zo door ga hoef ik in de toekomst alleen nog maar een verwijzing naar een tweet of statusupdate te maken tijdens een virtueel biertje met mijn virtuele vrienden aan een virtuele bar.

Weet niet waarom maar het klinkt toch een stuk minder aantrekkelijk dan nat van de regen een warm café inlopen om gezellig met je maatjes bij te kletsen tot in de late uurtjes..  vind je ook niet?

5 thoughts on “Oh, dat wist je al?

  1. Het grappige is dat mensen zoals jij en ik deze stukjes schrijven en mensen zoals jij en ik hun bedenkingen hebben over dit soort media maar toch de berichtjes plaatsen over ons leventje…..hmm

    • Klopt wel een beetje maar zoals je zelf hebt gezien ben ik inmiddels geen schaduw meer van wat ik ooit was betreffende delen. Mijn delen beperkt zich steeds meer tot opinie of constatering 🙂

  2. hm ja…maar zonder die tweets had ik je nooit gevolgd…..(hahah of dat een gemis zou zijn:P)

    Dussss biertje…?? ben morgen in hgv;)
    (oh nee, ik lust geen bier!)

Leave a Reply to Ron VasseCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.