Maar wat zeg je dan?

Het is ruim 1,5 jaar geleden dat ik weer een twitter account aanmaakte.. ik had dat al eerder gedaan maar wist niet zo goed wat ik er mee moest en heb vervolgens het account weer opgezegd. Na het aanmaken (dankzij collega) ben ik eens gaan rondkijken.. leuke mensen zoeken en een beetje vertrouwen op de tips van anderen.

In de afgelopen tijd zijn dat redelijk veel mensen geworden .. ik volg er ruim 800 en er lezen zo rond de 1170 mensen (dat zullen er zo wel minder worden :P) mijn tweets of beter gezegd zij hebben de mogelijkheid mijn tweets te lezen. Ik betrap me zelf er op dat de wetenschap dat er voor “just another guy” best veel lezers zijn en dat ik mijn tweetgedrag aanpas…

Waar ik voorheen met het hart op de tong tweets plaatste denk ik nu nog wel eens na. Ik heb de regel voor mijzelf altijd zoveel mogelijk respect te tonen tijdens tweeten.. immers op een plein met mensen schreeuw ik ook niet alles naar de mensen toe.. maar toch is het anders. Wat twitter je? Twitter je te veel en oninteressant vinden mensen het niet leuk… twitter je weinig en  oninteressant vinden mensen je niet leuk… Twitter je alleen maar onzin.. etc etc… Nou weerhoud mij dat niet van twitteren maar toch… wat zeg je soms…

Daarbij genomen merk je dat als je veel mensen volgt je onmogelijk (of althans heel lastig) de dialoog aangaat met leuke tweeps. Je mist te veel .. zeker als je zoals ik niet elke dag met de luxe van tweetdeck werkt maar op de mobiel. Elke update op de mobiel staat garant voor minimaal 60 tot 100 tweets. Dat even teruglezen en reageren kan maar dan ben ik inmiddels weer 300 tweets verder :)… Dat is aan de ene kant jammer maar aan de andere kant als je de tijd hebt om mee te lezen zie je vele juweeltjes voorbij komen…

Grappige tweets.. waarvan je moet lachen.. interessante tweets.. vaak met link waardoor je weer iets wijzer de avond uitkomt. Soms is het nieuws dat als eerste via twitter komt.. en soms is dat het leed van een ander en kun je met een paar simpele woorden iemand een hart onder de riem steken. Dat is het voordeel van veel mensen volgen maar… helaas.. de prijs is een wat oppervlakkig contact met die waar je voorheen een veel dieper contact mee had.

Het blijft een leuk fenomeen met hele veel leuke en helaas net als alle verzamelplaatsen van mensen ook wat nare dingen maar voorlopig zou ik het niet willen missen.. Het is net het echte leven daarbuiten ;). Heb zoveel leuke mensen ontmoet die ik anders nooit ontmoet zou hebben.. van onbekend tot bekend.. van jong tot oud .. voorlopig nog maar even blijven doen dit zei het wat minder dan voorheen .. maar… wel met overtuiging 🙂

Menno

15 thoughts on “Maar wat zeg je dan?

  1. Dat is je geraden… Blijven doen! 😉
    Zolang het iets toe kan voegen aan je leventje, is het nooit verloren moeite toch!

    X

  2. Ha die Menno
    Je blijft wel op twitter hè anders is t niet hetzelfde 😉
    Ik heb vorige week zelf t aantal mensen dat ik volg drastisch verminderd. Het werd me teveel om bij te benen.
    Heeft me een aantal volgers gekost, het is niet anders.
    X

  3. Hè Menno, gewoon lekker blijven twitteren hè! Ik lees je graag al reageer ik niet altijd. En ik heb maar een fractie van tweetcontacten dan jij. Dus respect voor jou met al volgers en ze dan ook nog het gevoel kunnen geven dat je één van de weinige ben in je timeline

    Liefs,
    @apcath

  4. Gewoon blijven twitteren.

    Komt tijd komt raad als het weer eens over twitteren gaat.
    Een dag zonder twitter is als een dag ?????

    Nout :)))))

  5. Menno, soms,denk ik ook wel eens, waar ben ik aan begonnen,kost best veel tijd!
    Heb tegenwoordig wel meer tijd dan een maandje geleden, toen ik nog in het arbeidsproces zat, maar om alles bij te “benen” moet je de hele dag achter de laptop zitten en dat is dan toch wel weer zonde van die vrije tijd, die ik nu gekregen heb.
    Soms vraag ik me af, hoe doen anderen het…hebben een gezin, een baan en andere sociale contacten, waar halen ze toch de tijd vandaan,om zoveel mensen te volgen.
    Niet om te slijmen, maar jij wordt door iedereen “op handen “gedragen!
    Altijd correct, geen gevloek,altijd weer een tweetje terug en dan je blogs,altijd weer zo fijn om ze te lezen.
    Dus al en met al………….niet weer verdwijnen van het twittertoneel, we kunnen je niet missen! 🙂
    Groetjes Dorothé

  6. Zonder Twitter had ik je blog niet gekend, om maar wat te noemen 🙂

    Zelf lees ik dus niet alles terug als ik even niet online ben geweest, dat is geen doen. Ik lees mijn @’s en DM’s en als ik specifiek wat van iemand wil weten, ga ik naar diens profiel. Voor de rest krijg ik mee wat ik mee krijg als ik online ben. En dat is genoeg! En hoewel ik in mijn ogen veel onzin uitkraam, vinden mijn 1300 volgers het kennelijk nog steeds interessant 😛

Reacties zijn tof.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.