Een uurtje…

9 Juni 2011 23:03 .. nog een klein uurtje en dan wissel ik van tiental. Zat vandaag eens terug te denken aan de afgelopen ** jaar. Jemig wat is er een hoop gebeurt in die afgelopen jaren. Van klein ventje tot 1.90 en iets minder ventje. School, werk, bedrijf, geluk, liefde, ongeluk, verdriet. Het verliezen van beide ouders (al is er 1 nog een beetje) en het verliezen van nog zo veel meer. Maar ook gewonnen, ervaring, vriendschappen en nieuwe doelen.

Ze zeggen dat het leven start bij 40 en dat klopt niet want mijn leven is al een fors tijdje aan de gang. Heb 3 prachtige kinderen die dat bevestigen. Eenvoudig gezegd kun je (als ik geluk heb) stellen dat de eerste helft van mijn leven er op zit. Nog 1 keer zo’n ruk en het is klaar. Dan kan ik mijn oefeningen “liggen voor lijk” in de praktijk brengen. Ach, als het de komende 40 net zo gaat als de afgelopen 40 dan vind ik het wel best.

Nog even dan proost ik kort en denk ik even aan mijn ouders. Laat me feliciteren door mijn kinderen en hen die mij dierbaar zijn en wacht dan rustig af tot de dag voorbij is. Vieren doe ik niet (meer), botweg omdat ik niet zo heel veel te vieren heb en zeker niet iets wat ik alleen op die dag wil doen. Ik verdeel het wel over het jaar heen 🙂 (“leuk!!!” hoor ik mijn oudste nu al denken.. “het hele jaar jarig.. veel kado’s”)

Proost!

 

8 thoughts on “Een uurtje…

  1. Het enige dat je moet vieren, elke dag opnieuw, is het leven! Alvast gefeliciteerd, en jou kennende, ben je pas op een derde, in goede gezondheid… Want zo ben je, en dan val je op je 120e van een trapje…. Klaar!

  2. Gewoon niet meer vieren dan word je minderjarig 🙂
    Veertig doet geen pijn éénenveertig wel en vijfenveertig gaat ook zeer doen…denk ik.
    *plop*
    Geniet van het leven, het is jouw feestje.

  3. Toen ik 40 werd heb ik een blog geplaatst met iedere dag jarig… Domweg omdat ik 40 niet speciaal vond maar om het feit dat ik iedere dag vier die ik door mag brengen met hun waarvan ik hou.

    Ps 1.90 meter * voelt zich heel klein*
    gefeliciteerd Menno xx

  4. 40…..gefeliciteerd! Toen ik 40 werd had ik nog niet door dat 30 nu echt voorbij was. Nu ben ik onlangs 50 geworden en dat voelt toch wel anders hoor, zo definitief.. Of het nu komt van het getal of van de nu toch echt zichtbare rimpels…maar het leven blijft mooi, en lijkt wel steeds beter te worden en zo is ouder worden toch niet erg :)) Dus nogmaals … Van harte Menno! En nog heel veel mooie jaren gewenst!!!

Leave a Reply to D@@nCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.