Was weer bij mijn moeder en voor hen die mijn blog volgen die weten dat het niet goed ging met haar. Ze is zo ijzersterk dat ze inmiddels al weer een redelijke week achter de rug heeft.
Ze loopt heel af en toe en eet wel weer wat. Dubbele is dat me dat aan de ene kant heel veel goed doet en aan de andere kant veel pijn. Ze heeft wel genoeg geleden… Maar als je er dan weer zo ziet zitten dan valt het wel weer mee.
Later meer…
Ik zou willen zeggen “wat fijn dat het beter gaat” maar je weet natuurlijk al dat het tijdelijk is. Een schrale troost. Een beetje extra tijd, maar het lijkt me ook verwarrend ofzo. Je weet totaal niet waar je aan toe bent.
je moeder is heel sterk nog, al is ze geestelijk heel anders,
geniet van de tijd en de momenten dat het goed gaat met je moeder, xxx
Dubbel gevoel he…ik wens je heel veel sterkte Menno
~XXX~