Paas helden

Het is eerste paasdag, buiten schijnt de zon met een uitbundigheid die je niets anders dan vrolijk kan maken. Ik ben al even niet meer geweest bij Ma, naar het buitenland geweest en druk op het werk. Allemaal smoezen die nu samenkomen tot een onweerstaanbaar gevoel dat ik haar wil zien.

Ik loop binnen door de schuifdeuren met “anti ontsnap” beveiliging en draai zoals altijd rechts de gang in. Links van me staat de oud lerares, achter het glas van een buitendeur. Ze kijkt naar me en gebaart dat de deur niet open gaat. Dat ze moet omlopen weet ze niet. Als ik haar wil helpen vind ze plots toch haar weg en verdwijnt in de uitbundig bloeiende binnentuin.

De code op de deur doet me elke keer weer gniffelen. Au de cologne van lang geleden. Iedereen van 40 of ouder kent de lucht vast van zijn of haar grootouders.
De trap op naar de afdeling van mijn moeder. De toegangsdeur is dicht en ik toets mijn 4 cijfers in op weg naar Ma. Ook de deur van de huiskamer zit dicht.

Als ik binnen kom verbaas ik mij over het feit dat ik mijn moeder zie zitten. Normaal ligt ze op bed op zondag. De reden is even simpel als verrassend. Het is natuurlijk Pasen en de verzorging heeft de tafel uitbundig gedekt voor een paar brunch.

Alles is even kleurrijk gedekt. Paas eitjes, lekker croissants, jus d’orance en chocolade. Iedereen is aan het smikkelen. Mijn moeder wordt geholpen met eten door een verzorgster. Met veel liefde en geduld helpen ze haar te eten. Pap vandaag aangevuld met verse jus d’orance.

Ik knuffel haar en kruip bij aan tafel. Het is dat ik net gegeten heb anders had ik al een bord voor mijn neus gehad. Hoe moeilijk ik het ook altijd vind om te komen de laatste tijd hoe meer ik me realiseer dat de mensen die daar werken me zo ontzettend welkom heten. Ze geven me een bijzonder gevoel van hartelijkheid en vriendelijkheid.

De verzorgster bij Ma houd een groot glas verse sinaasappelsap voor mijn moeder. “zou je dat wel zo doen?” vraagt de andere verzorgster? Mijn moeder dringt al tijden uit een rietje namelijk. Ze “hapt” naar een glas of beker normaal. “ik ga het gewoon proberen” zegt ze. De eerste keer gaat het even wat minder maar de tweede keer gaat het wonderbaarlijk goed. Ze herinnert zich blijkbaar dat ze zo kan drinken..
Ik bekijk het schouwspel en verbaas me over de toewijding van de mensen die op der andere met mijn moeder werken.
2 mensen op 10 mensen die intensief verzorgt moeten worden. Ik weet ze krijgen er voor betaald en het is hun vak maar hemel wat doen ze het met veel toewijding. Niet de gemakkelijke weg kiezen maar stimulans en prikkel geven aan de bewoners. Het uiterste uit de mensen halen om ze zo lang mogelijk “mens” te laten zijn.

Het ontroerd me dat er mensen zijn die dat doen. Net even een stapje harder lopen, net iets meer doen.. Gewoon omdat het kan en moet. Mensen die met mensen werken. Voor hun sta ik nu even stil. Paas helden met Pasen.. “gewone” helden elke andere dag van het jaar. Het is een groot goed dat we deze mensen hebben. Ik dank jullie allemaal. Dank dat jullie het leven van mijn moeder zo goed mogelijk maken. Dank dat jullie me altijd zo welkom laten voelen.

En mijn moeder? Die is kapot van de inspanning en sluit haar ogen… Volle buik en met liefde verzorgd…

Paasbrunch

Rust...

15 thoughts on “Paas helden

  1. 4711 😉 Jaja, mijn opoe gebruikte dat stinkende spul ook…. Fijn dat het goed voelde vandaag. Soms zit het allemaal even mee he, het weer, de sfeer en je eigen gemoedstoestand… Fijne Paasdagen Menno!

  2. Hier zijn de cijfers van de postcode de ontsnapcode van de deur, ook makkelijk te onthouden maar 4711 vind ik wel vele malen leuker 🙂

  3. Prachtig warm blog Menno, doet goed om je (weer) blij te zien schrijven. Geluk komt en gaat en zit soms in de hele kleine dingen waar je soms voor open staat en een andere keer helemaal niet.

  4. Mooi weer hoor, Menno. Ik verbaas me iedere keer weer over de verzorgers in het huis waar mijn moeder zit. Zoveel liefde, aandacht en gemeende zorg voor alle bewoners, ik neem mijn hoed af voor hun inzet en liefde voor hun vak! Vooral omdat ik weet hoe zwaar het is om de verzorging op je te hebben voor deze bewoners…Een heerlijke dag, geniet er van…Liefs, Heidi

    • Bijzonder dat jij gelukkig ook die ervaring hebt. Het geeft veel rust te weten dat alles goed verloopt als je er niet bent. En de aandacht voor de mensen is prachtig.

  5. Dank je Menno. Tranen in mijn ogen. Ik doe mijn werk met heel veel liefde en hoef er niks voor terug. Maar een dank-je-wel op deze manier raakt mij.

  6. Wat een geweldig en heel herkenbaar verhaal. Ook ik heb met pasen dienst gedraaid. Ook ik heb een moeder met deze verschrikkelijke ziekte. Om de bewoners te mogen begeleiden. Dat doe je met liefde en passie. Maar om je moeder te begeleiden is zoooo moeilijk!! Dat komt nou net te dicht bij. Want je moeder is je moeder niet meer maar toch ook weer wel. Wat kan het leven dubbel zijn. Op dit moment breekt mijn hart. Groetjes van een verzorgende met veel liefde voor haar vak. Groetjes van een zeer bedroefde dochter die even op dit moment haar nart wilde luchten.

Leave a Reply to MariëtCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.