Wat vertel ik ze?

Ik bedacht me vandaag opeens iets, wat vertel ik ze? En met “ze” bedoel ik mijn kinderen. Na de zoveelste kinderporno zaak op TV en in het nieuws ben ik het inmiddels een beetje kwijt. Ik dacht terug aan mijn tijd en wat mijn ouders tegen mij zeiden. En noem me een ouderwetse lul (zonder lul mag ook trouwens!) maar volgens mij was dat een stuk eenvoudiger.

“niet met vreemden meegaan” en “geen snoepjes aannemen van vreemde mensen” en met een beetje pech kwam je een man met een te lange jas en te klein piemeltje tegen in het park die dan zijn “lolly” wilde laten zien. De beste man wist waarschijnlijk niet dat de definitie van een lolly is dat het meer moet zijn dan 2 centimeter maar dat ter zijde. Maar dat was het wel zo’n beetje…

Nu hebben we kinderdagverblijven waar we onze jongste kroost laten in de handen van capabele handen die er voor zorgen de hele dag. Of we brengen ze zaterdag naar voetballen toe en halen ze einde ochtend weer op. Of we zetten ze achter de computer op hun kamer of bij een vriendje… en op al die plekken zijn weer die gevaren aanwezig?

Wat zeg ik ze??? Niet meer naar de kinderopvang? Niet meer voetballen? Niet meer op de computer? Ik denk dat we dan net zo goed een nucleaire schuilkelder kunnen bouwen en ze daar als wassen beeld in neerzetten. Dat is geen leven meer natuurlijk. Maar hoe wapen je ze tegen al dat vuil wat zich “daar buiten” bevind?

Ik vind het inmiddels erg lastig daar een weg in te vinden. Mijn oudste keek mee hoe op het journaal verteld werd dat er mensen zijn die SM zaken uithalen met baby’s van 6 maanden oud! Ophangen aan de beentjes, knevelen… het gaat een ieder zijn inbeeldingsvermogen volledig voorbij! Hij moest er van huilen… en misschien is dat wel, hoe schokkend ook, de enige manier ze te wapenen tegen dat vuil! Laat ze maar (ten dele) zien wat voor ellende er is .. laat ze maar (ten dele) meemaken wat er verkeerd kan gaan en ik kan alleen maar hopen dat de onbevangenheid die een kind zou moeten mogen hebben ergens blijft hangen….

Kinderen moeten toch kinderen kunnen zijn? Laat het zorgen maken maar aan de ouders over… maar op dit moment… weet ik het even niet meer!

13 thoughts on “Wat vertel ik ze?

  1. Zo herkenbaar. Je wilt je kinderen overal tegen beschermen maar hoe? Tegen sommige dingen kun je ze simpelweg niet beschermen en dat is frustrerend je kunt er nou eenmaal niet altijd bij zijn. En ook al kon dat wel, dat wil je ook niet voor je kinderen ze moeten zich ook nog kunnen ontwikkelen.

  2. Menno, dit is zo waar……
    En zo achterlijk dat er (noem het) mensen zijn die dit flikken.
    Bah!
    En je hebt het zo mooi verwoord, dit moeten meer mensen lezen.

    Groet Astrid

  3. Ja, het is weer bijna alsof je mijn gedachtes kunt lezen! De tijd herhaald zich, van vroeger herinner ik me een verstandelijk beperkte man die kinderen lastig viel bij ons ons de wijk. Hoe vertel ik t mijn dochter? Maak ik ze niet te bang? Laat ze aub onbevangen kind zijn! Nu mijn kleinzoon, gisteren ging hij voor de eerste keer buitenspelen! Ik weer ernstig ongerust! Hij (4jaar) kwam 2 minuten later terug, hij kwam fruit halen want zijn vriendje was ziek! Toen mijn dappere mannetje met onze grootste sinasappel weer naar zijn vriend vertrok, dacht ik: als iedereen hier nou n voorbeeld aan zou nemen dan gaat t helemaal goedkomen in deze wereld!
    Corien

  4. Menno, Wij moeten meer op de barricaden komen en ervoor zorgen,dat die 502 dieren-recherceurs TOCH (al is het de helft) op deze zaken worden gezet, want dit MOET grondig aangepakt worden en tot de kiem toe worden aangepakt, want er is nog veel meer rottigheid dan alleen deze zaak. Alles draait om geld tegenwoordig en internet is voor dit soort mensen een gemakkelijk doorschuif-luik.
    Ik walg ervan en inderdaad wie kan je nog vertrouwen?? Tegenwoordig weet je niet meer wie je kan vertrouwen, want degene zit gewoon achter zijn computer.
    We moeten gaan demonstreren en afdwingen, dat er veel meer mensen op deze zaken gezet moeten gaan worden, want samen zijn we sterk tegen die gespuis. Dan alleen word dit goed aangepakt, dus op de barricaden.
    ALLEMAAL>
    Annafrancina

  5. Wederom weer goed geschreven Menno. Ik ben nu anderhalf jaar vader en denk de hele dag aan hoe ik mijn kind kan beschermen tegen dit soort monsters. Mijn zoon gaat naar een KDV, daar werken alleen vrouwen, maar toch… Het blijft een rare gedachte. Hoe kun je je kind nou tegen zoiets beschermen? Je gaat er vanuit dat je kind op het door jou zorgvuldig uitgezochte KDV beschermd is tegen dit soort zaken. Het idee van de bunker met wassen beelden komt zo inderdaad wel heel dichtbij.
    Ik ben ook erg nieuwsgierig naar hoe andere ouders dit doen!

  6. Na het lezen van wederom een aangrijpende blog van jou heb ik het deze keer niet droog gehouden Menno. Zoals je weet heb ikzelf ook 2 lieve kindjes, en ook ik weet inmiddels niet meer wat ik ze moet vertellen. Soms heb ik zelfs spijt dat ik kinderen op deze verrotte planeet heb gezet. Zo erg gaan dit soort dingen me aan het hart. Maar ik heb ook vertrouwen in onze kinderen. Zij gaan de wereld veranderen. Daarin moeten we gewoon vertrouwen hebben.
    Dit kan zo niet langer doorgaan.

  7. Ik heb mijn inmiddels volwassen kinderen altijd overbeschermd en zou het t liefst nog steeds doen, maar ik hoor dagelijks dat ik ze moet loslaten. En inderdaad kunnen ze zichzelf wel beschermen, maar het is die verloederde wereld die ik niet vertrouw. Toch m o e t je er vertrouwen in blijven hebben Menno, anders word je gek. Maar ik voel precies wat jij voelt.

  8. Het is verschrikkelijk! Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en ik kan met mijn volste verstand niet begrijpen, op wat voor manier ze dat dan hebben gedaan, ik wil het ook niet weten trouwens! Bij ons is er gewoon altijd sociale ‘controle’ en iedereen loopt gewoon in en uit!! En die ‘slaapfeestjes’, belachelijk!! Ik word er ook zo verdrietig van, wanneer dat soort rotdingen weer gebeuren, niet alleen op dagverblijven natuurlijk, maar ook scholen, sportcentra etc…. Het enige wat we kunnen doen, is wat je zegt, ze allert maken en bewust maken van gevaren. En jeugdjournaal ofzo. Maar het moet ook geen ding worden, ze moeten ook nog leven en genieten van mensen om hun heen.

    Je schrijft mooi Menno… liefs 🙂

  9. helaas hebben mijn vriendin en ik van de week moeten constateren dat er een dergelijke vieze gore viespeuk vlak bij ons woont en met zijn gore poten aan onze dochter heeft gezeten.

    na aangifte gedaan te hebben zegt de politie doodleuk als meneer het onkent kunnen we er niks aan doen.

    Leuke rechtstaat hebben we hier in nederland toch hé.
    je mag kinderen misbruiken en als je er over liegt kom je er g.v.d. (sorry) nog mee weg ook.

    (sorry voor deze lange reactie maar ik moest het even kwijt)

  10. Uitmuntend mooi geschreven, echt prachtig. Ik denk dat ik maar de rest van de website ook even ga lezen. Ziet er goed uit. Merci!

Leave a Reply to Ellen WeyenbergCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.