Goede voornemens!

Goede voornemens wie heeft ze niet. Stoppen met roken, 10 kilo afvallen, aardiger zijn tegen blah blah blah.. Ik heb besloten alleen maar voornemens te hebben die ik kan uitvoeren.

Stoppen met roken, kansloos! Waar moet ik in godsnaam mijn vuurwerk mee aansteken dan?

Stoppen met drinken, ik drink al zo weinig nog minder en er is slechts een vel over!

Afvallen? eeuuhh.. 73 kilo en 1.90 lang, ik weet het niet hoor!

Aardiger zijn? Nog aardiger?

Wat ga ik dan wel doen:

Ietsje meer ik het komende jaar. Nee geen egocentrisch gedoe maar wel iets meer ik.

Genieten, dat heb ik afgelopen jaar niet of nauwelijks gedaan en daar baal ik van!

Het jaar overleven, dat lijkt me wel handig anders kan ik over 365 dagen niet weer een dergelijk blog schrijven.

Vervlogen dromen terughalen, dingen die ik altijd al had willen doen ga ik gewoon doen. Om het even of de wereld daar op zit te wachten ik doe het gewoon. Heb er minimaal 2 die ik ga doen. Poep aan 😉

40 worden, ook een doel op zich en halverwege het jaar moet dat met een beetje geluk gaan lukken

Terug vinden van oude vrienden, te veel verloren het afgelopen jaar door mistroostig en depressief handelen.

Nieuwe vrienden handhaven, zeker net zo belangrijk!

Nog eerlijker leven, ben al ernstig eerlijk maar wil het komende jaar geen gelul eerlijk. Take it or leave it.

Zijn wie ik ben en wil zijn, gewoon Baklap 😉

Jullie veel te lezen geven, en niet alleen hier!

Mijn moedertje zover mogelijk het jaar doorhelpen met alle energie die ik kan vinden

Werk op de 2e plaats! Werken om te leven en niet andersom! En vooral terug naar werk doen wat ik leuk vind en niet wat het meeste geld of status opleveren zal!

Er een mooi jaar van maken en heel misschien wel ergens halverwege het jaar (weer) stoppen met roken 🙂

Nog 24,5 uur te gaan!

Haar enzo

Wat is dat toch met dat ouder worden? Vind er vaak geen reet aan. Als klein kind kijk je alsmaar vooruit, eerst oud genoeg om die film te mogen zien. Dan oud genoeg voor een brommer en dan de auto en dan.. en dan…

Nou weet je.. het is allemaal leuk maar je zou eigenlijk rond je 28ste (zomaar gekozen leeftijd) even een time out moeten hebben. Gewoon ff stilstaan. Want na je 28ste (zomaar gekozen leeftijd) lijkt het verval te beginnen. Stramme poten na een fikse inspanning. Brak als een konijn na een avondje en of nachtje doorhalen. Pijn in de rug, hoofd en buikstreek. En dan dat denken… pffff verantwoordelijkheden. Eerst is alles simpel, gewoon de dag door en morgen zien we wel. Uitkijken naar vakantie en de dagen dat je niet hoeft of wil werken. Nu is er geen dag zonder verantwoordelijkheid. Je gezin, je werk, je inkomen, je hypotheek ga maar door ga maar door. Om knettergek van te worden af en toe

En dan dat haar, waar de fuck komt dat in ene vandaan? Neus, oor, wenkbrauwen en plaatsen waar ik in dit blog verder geen aandacht aan ga schenken. Overal komt het vandaan en soms lijkt het wel alsof er een grote ruilbeurs aan de gang is in het lijf. Een beetje minder op je hoofd en een beetje meer in de neus. Wie heeft dat in godsnaam bedacht? Je zou toch denken dat de oermens, die stoer en als bikkel in Mammoet  bontjas  met veel haar door de ijzige winters heen liep, dat haar nodig had maar wanneer heeft u voor het laatst een bikkel met Mammoet bontjas door de ijzige kou zien lopen? Juist, precies mijn punt! Evolueer weg die pokke haren!

Scheren, trimmen, hakken, zagen, trekken (auw) en botweg negeren. De ochtend rituelen duren steeds langer. Nee dat is niks, geef mij maar weer 28 (zomaar gekozen leeftijd) zonder extra haar. Niets grijs, niets dun, niets dik. Maar helaas ik ben bang dat het trekken, trimmen, hakken en zagen de komende jaren alleen maar erger gaat worden. Nachtmerries van het gezicht van die man met al dat oor haar.. aarrgghhhh

Denk dat ik ook maar aan de laser behandeling ga, naast de spierverslapper, slapeloosheid en pieker momenten kan dat er ook nog wel bij 😉

Veel haar

Oorhaar??? juch 😛

Bijna klaar

Ik loop buiten, alleen
Zomaar, nergens heen
Kijk door de ramen
Volle kamers allemaal samen
Wat was het fijn
Compleet en samen te zijn
Twee dagen in het jaar
Melancholie terwijl ik staar
Zo dichtbij maar zo ver weg
Het lot of gewoon pure pech
Kerst was altijd mijn
Het zal nooit meer hetzelfde zijn
Kijk om je heen en geniet
Je weet nooit of je hen weer ziet
Een lege stoel, wrange erfenis
Je bent er niet bij, een gemis
En alles wat mij rest
Is een lange andere kerst

2010

Het is eerste kerstdag 2010. De ochtend die traditioneel start met croissants en broodjes uit de oven. Een paar kleine cadeautjes en vooral rustig aan doen. 1e kerstdag 2010 alweer. Alweer bijna een jaar voorbij en wat voor een jaar. Het zal de mensen die mijn blog lezen niet zijn ontgaan dat 2010 op veel fronten niet mijn jaar was.

Januari van dit jaar was ik noodgedwongen op weg naar het verpleeghuis alwaar mijn moeder de rest van haar leven zou moeten blijven. Crisisopvang omdat het thuis gewoon niet meer ging. Ik liet mijn moeder achter en bijna een jaar later zit er een vreemde. Iemand die ons niet meer kent en ons ziet als gezellige mensen die langs komen. Van bijna elke dag zorg en samen de kerst doorbrengen naar bijna geen fysieke zorg en geen kerst meer samen. Van een flinke goed uitziende vrouw naar een oud krom en geestelijk en lichamelijk versleten mens. 1 jaar koste het …

Zakelijk was het ook geen feest het afgelopen jaar. De crisis hakt er uitzonderlijk hard in bij ons en de nieuwe regering heeft met de beoogde 200 miljoen besparing in ons vakgebied ook geen goed gedaan. Als er al een double dip was dan hebben wij die zeker gehad. We zijn er nog dankzij een schare bijzonder trouwe klanten die er alles aan deden ons het weinige werk dat er was toe te schuiven. Dankzij de bijzondere toewijding van mijn compagnon (en zonder twijfel meest vertrouwde vriend!) en de mensen die met heel veel trouw en toewijding voor maar vooral met ons werken zijn we er nog!

Een schoonvader die ook de aftakeling die gepaard gaat met Alzheimer niet meer kon verbergen. Een flinke vent die met hoofd omhoog trots en grappig in het leven stond inmiddels gedegradeerd tot een eenvoudige rustige man die eigenlijk ook niet meer voor zichzelf kan zorgen en volledig afhankelijk is van zijn vrouw. Een zware last voor de mensen er omheen die iedereen uiteindelijk met veel liefde en toewijding draagt. Mijn vrouw een groot voorbeeld voor velen als het gaat om toewijding voor ouders (ook die van mij!)

Ikzelf had nog veel meer dingen die ik niet ga bloggen maar die het leven met grote regelmaat uitzonderlijk zwart maakte en soms nog steeds maakt. En in die zwarte dagen was en is het soms moeilijk zoeken naar redenen om te ademen. Gelukkig heb ik kinderen die daar poep aan hebben en gewoon hun verdiende aandacht op eisen van hun vader. Dat helpt gek genoeg wel 🙂

2010 ook het jaar van nieuwe mensen in mijn leven. Begin van het jaar bijna 4 weken plat moeten liggen in verband met een hernia. Geen mogelijkheden tot communicatie behalve Twitter en mail enzo. Daar heb ik het afgelopen jaar een aantal mensen mogen ontmoeten die veel hebben bijgedragen aan mijn jaar. Sommige alleen virtueel en sommige van virtueel naar echt. Allemaal leuke, lieve, begaande en ontroerende mensen. Ik heb mensen zien komen, ziek zien worden en gelukkig ook weer beter. Antonie ging zo maar, Arjan Grolleman viel van de trap en verdween. Kanker nam een blogger die openhartig en intens zijn laatste momenten deelde voordat hij zijn leven liet beëindigen. Echt te veel om op te noemen!

Ook was 2010 het jaar dat ik de eer had (en heb) een heel proces mee te maken van het maken van een nieuw album. Zoeken naar een platenmaatschappij, onderhandelen en dan uiteindelijk de deal. Daar begint het. Het schrijven van nummers, demo’s maken en schaven aan tekst en muziek. Een keuze maken uit alles wat er is en dat uiteindelijk samen laten komen in een studio. Zang, instrumenten, koren en orkesten. Het is een eer dat helemaal en intens van dichtbij mee te maken. Durf zelfs te denken dat er een heeeeeel klein stukje van mij in het nieuwe album zit en dat is een onwerkelijk gevoel! En het aller mooiste is tijdens dit proces een aantal vriendschappen zijn ontstaan die verder gaan dan gewone vriendschap. Erika in het bijzonder dank voor je vriendschap en vertrouwen! Ik weet zeker dat je album een succes gaat worden!

Nieuwe vrienden is wel het credo van het afgelopen jaar maar zeker ook het verdwijnen van veel vriendschappen. Mensen die niet zo goed tegen neerslachtigheid kunnen en uiteindelijk opgeven. Omdat ze er geen zin in hebben of omdat ze niet genoeg kracht of bagage hebben je te volgen op plekken waar je zelf amper weet waar je bent. Vrienden komen en vrienden gaan en het afgelopen jaar heeft mij wel laten zien wat vriendschap nou uiteindelijk is.

Te veel om te vertellen te veel wat ik niet kan vertellen te veel dat ik niet wil vertellen! Te veel mensen die ik wil bedanken maar vergeet altijd wel iemand. Dank voor jullie steun, reacties, humor, aanwezigheid, liefde, tranen…

Dank jullie voor de lichtpuntjes in 2010!

Fijne kerst!

Gevangenen en bejaarden wisselen?

Hier werd ik op gewezen gisteren en ben even gaan zoeken. Ik vond hem on-line en wilde het graag met de mensen die mijn blog met regelmaat lezen delen. Uiteraard een tikkeltje gechargeerd op een paar punten maar de zorg kant van dit stuk zit er niet heel erg ver naast. Ik citeer van de originele site (link onderaan blogpost)

Laten we onze bejaarden in de gevangenis zetten en de criminelen in een verpleeghuis! Op deze manier hebben de bejaarden toegang tot douches, hobby’s, en begeleide wandelingetjes en uitjes. Ze krijgen dan ongelimiteerd gratis medicijnen, medische zorg en tandheelkundige behandelingen, rolstoelen enz. Bovendien krijgen ze geld in plaats van te moeten betalen.

Ze worden constant via videocameras in de gaten gehouden dus ze kunnen direct geholpen worden als ze vallen of hulp nodig hebben. Hun beddengoed wordt twee maal per week gewassen en al hun kleding wordt gewassen en gestreken naar hen terug gebracht. Een surveillant checkt elke 20 minuten hoe het met ze gaat en brengt maaltijden en hapjes naar hun cel. Ze kunnen familiebezoek ontvangen in een vertrek dat speciaal hiervoor ontworpen is.

Ze hebben toegang tot een bibliotheek, de sportzaal, een geestelijke raadgever, het zwembad en mogen een opleiding volgen. Eenvoudige kleding, schoenen, slippers en hulp zijn gratis voorhanden. Privékamers voor allen met een tuin waar oefeningen gedaan kunnen worden. Elke bejaarde heeft de beschikking over een computer, een TV, een radio en dagelijkse telefoongesprekken.

Een bestuur met managers is aangesteld om klachten in behandeling te nemen en de surveillanten moeten zich aan een strenge code hoe de bejaarden te behandelen, houden.

Terwijl aan de andere kant: De criminelen koud eten krijgen en worden alleen gelaten zonder dat er naar hen wordt omgekeken. De lichten gaan om negen uur savonds uit en douchen kan eens per week. Ze wonen in een kleine kamer, betalen 750,00 euro per maand en hebben geen enkele hoop er ooit nog uit te komen..

Link naar originele blogger