Bescherming personen…

We weten dat in Nederland de zaken aangaande privacy redelijk goed geregeld zijn. Er zijn strakke lijnen over wat je wel en niet mag en in sommige gevallen is overregulering een feit.. (maar dat is een ander blog).

Mijn moeder, inmiddels wel bekend bij lezend blog publiek van de baklap heeft Alzheimer en is derhalve niet meer in staat haar eigen zaken te regelen.
Haar oude huis waar ze tot voor een paar maanden geleden in woonde staat er nog bij als de dag dat ze naar de crisis opvang ging. Wij als kinderen met veel tegenzin begonnen met het inventariseren van de spullen.. We zijn met meerdere dus automatisch moet je dan dingen gaan verdelen.

Hoe dan ook het is een huurhuis en dat maak zaken makkelijker… zou je denken toch? Geen gezeur over verkoop prijzen en erfrecht en god weet wat .. gewoon opzeggen en klaar….

toch?

Nee dus… Omdat er in het verleden situaties zijn geweest waar over actieve kinderen huizen op gingen zeggen van ouders die tijdelijk uit huis waren hebben ze besloten daar niet meer aan mee te werken. Het kan dus alleen als de persoon die op gaat zeggen een volmacht heeft of als voogd kan optreden.

Is leuk… want dat houd namelijk in dat er een volmacht MOET komen.. alleen een volmacht krijgen is een zaak van de Notaris. Deze besluit op basis van een aantal criteria of de volmacht gever nog in staat is deze af te geven en weet aan wie dat gedaan wordt… ik hou mijn hart vast!!!

Vrijdag weten we meer… als dat goed gaat zijn we weer een administratieve hobbel verder.. En ik weet het is allemaal ter bescherming tegen de uitwassen van deze wereld maar mijn god..

Enne dan ga ik er ngo van uit dat het lukt! Als het niet lukt is voogdij of minderjarig toezicht wat gebeuren moet.. dat is langs de rechter en niet 1 keer maar elk jaar de rechter op de hoogte houden van alle beslommeringen etc.. leuk 🙂 nog een administratie er bij …

Mooi land .. met strikte regelgeving die 95% van de mensen beschermt voor iets dat ze niet in hun hoofd zullen halen en 5% bestraft .. en die doen het dan alsnog wel maar dan op een slinkse manier 🙂

Menno

Oud worden en oud zijn… [Dutch]

Je zegt het zo makkelijk… ik hoop dat je oud worden zult! …Maar als het dan zo ver is blijkt dat niet altijd even leuk te zijn…

Wat is oud worden of zijn als je kwijt raakt wie je bent?

Als de namen van hen die je leven bepaalden je ontschieten… als gezichten die met je lachten, huilden en vochten je niets meer zeggen…

Wat is oud zijn als je de hele dat zoekende bent.. maar niet weet waarnaar…

Wat is oud zijn als zelfs het toilet een mysterie voor je is geworden….

Wat is oud zijn als 10 seconden nadat je ooit één van de meest kostbare bezittingen uit je ogen zijn verdwenen je niet meer weet dat ze er waren…

Nee dan liever niet.. laat me dan maar jong sterven en eeuwig jong blijven!

nee.. dan maar niet…

Menno

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=MpSzLwrTd9c]

Kortsluiting

Vanmiddag weer bij ma geweest. Samen met Bri en de kinderen (en hond) … ze werd net weer terug gebracht naar haar afdeling toen wij aankwamen. Ze weet om de en of andere reden hoe de lift werkt en is daarom regelmatig een verdieping hoger te vinden…
Hoe dan ook we pikten haar op en mijn kinderen omhelzen haar dan zo uitbundig dat ze dan even niet weet hoe of wat maar wel voelt dat het goed zit.
Ze was huilerig en bang.. rode ogen keken ons aan en van herkenning was geen sprake. We namen haar mee naar de binnentuin om buiten lekker een kopje koffie te nemen.

Het valt altijd op dat als we in de zon zitten uiteindelijk ze snel bijtrekt. Ze is minder verdrietig en lijkt actiever.
Het viel ons beide op dat soms de meest eenvoudige dingen niet meer aankomen en ik geen beter woord kan verzinnen dan “kortsluiting”.
Ik en Bri hadden onze koffie op en ik vroeg ma of ze nog een bakkie wilde. Ja dat wilde ze wel zei ze.. en terwijl ik haar kopje pakte zag ik dat deze nog voor de helft gevuld was.
Ik vroeg haar of ze het wilde opdrinken of dat het te koud was inmiddels. Er kwam geen reactie… op de vraag of ze haar koffie nog wilde opdrinken keek ze me een beetje apathisch  aan en gaf geen reactie…
Ook ene 2e en 3e keer gaf geen reactie behalve dat ze gekke bekken ging trekken.. iets wat ze vroeger ook wel eens deed als ze geen antwoord had op een situatie 🙂

Was een gek gezicht om te zien dat iemand een apathische reactie laat zien op een voor ons zo simpele vraag.. “wil je je koffie nog….” het zal wel weer het zoveelste voorteken zijn van een verslechterende situatie…

…. nou ja.. in de zon was het in ieder geval lekker en we hebben weer even gelachen.. ook al was het om niets…

Menno

Bel me niet!

Gelukkig leven we op het moment in een soort periode waar even alles is zoals het is. Ma blijft redelijk stabiel op het moment en we kunnen vaker wel genieten van een bezoek dan niet! Jammer van het mooie weer maar dat is een detail!

Omdat ze redelijk door rommelt is er minder om over te vertellen.. wat mij heeft doen besluiten eens wat over de aanloop hier naar toe te schrijven. Met name te waarschuwen voor hen die de zelfde wegen bewandelen (gewild of ongewild!)

Eén van de grootste problemen met het dementie proces is dat je verdomde lastig inzichtelijk is. Meestal heb je pas wat door als het al te laat is. Het vervelende is doordat je het zo laat door hebt dat er zaken gebeuren die eigenlijk helemaal niet meer kunnen. Ze gaan dingen doen waar ze eigenlijk geen beslissingen over kunnen nemen.
Een mooi voorbeeld is de telefonische “dienstverlening” 🙂 Je kent ze wel.. de “goed geschoolde” medewerkers van de callcenters die meuk via de telefoon aan de man/vrouw proberen te krijgen.
Mijn moeder woonde dus alleen en had vanzelfsprekend telefoon 🙂 In de begin dagen van haar ziekte (welke eigenlijk al veel langer aanwezig was) was ze nog redelijk in staat paal en perk te stellen aan deze praktijken. Ze vertelde netjes dat ze niets kon en wilde kopen zonder dat ze haar zoon (lees mij) daar in raadpleegde.
Ik ben meerdere malen gebeld door dergelijke dajakers die het dan bij mij ook nog even probeerden.. Needless to say dat ze van een ijskoude kermis thuiskwamen!

Natuurlijk kwam er die tijd dat ze dat allemaal niet meer wist en de aasgieren als echte aaseters zich begonnen te verzamelen boven de telefoon lijn van moeders. .. ik heb zelfs het vermoeden dat onderling kennis over dergelijke zwakkere personen doorgespeeld worden naar collega’s!!

Wij probeerden zo goed en kwaad als het kon een overzicht te houden over haar post en uitgaven. Niet uit wantrouwen maar uit bescherming. Post vonden we niet altijd (die zwierf het hele huis door!! van koelkast tot in de linkerschoen op zolder!!) maar gelukkig was ik een aantal jaar daarvoor al mede rekeninghouder geworden. Leek ons handig na het overlijden van mijn vader… en dat bleek zo te zijn.

Ik denk dat mijn moeder ongeveer 6 keer is gewisseld van energie leverancier, 3 keer van telecom leverancier, minimaal 9 abonnementen heeft aangesmeerd gekregen..

En hoe simpel het aangesmeerd werd hoe ingewikkeld was het om er weer van af te komen!
Met name de abonnementen.. je kent ze wel.. de dozen die je dan eenmalig “gratis” kreeg en als je de dan niet terugstuurde of iets van je liet horen dan zat je gelijk aan een langlopend contract vast! Hoeveel van die gezondheidshonden, leeflangetters en slankafhufters ik niet aan de telefoon heb gehad..
Iedereen was uiteindelijk wel bereid om afstand te doen van hun “rechten” al koste dat bij sommige heel erg veel moeite. Met name dreigen met juridische stappen in verband met het ziektebeeld van mijn moeder deed de meeste besluiten terug te stappen.

Ik herinner me 1 voorval en dat is niet om te slijmen… maar mijn moeder vertelde in een verwarde bui dat er zo’n aardig meisje aan de deur was geweest.. ze hadden zo lekker gekletst alleen wist ze niet meer waarover.
Enige dagen later werd duidelijk dat het om de “Nederlandse Energie Maatschappij” ging. Zij waren op dat  moment met een bikkelharde campagne bezig!
Ik weet dat ik  dat zag en eigenlijk direct door het lint ging.. ik had al zo veel mensen afgebeld en haar ingevoerd in een bel me niet register en NOG kregen ze het voor elkaar..
Ik belde de maatschappij op en vroeg zonder twijfel naar de de Supervisor.. ik wilde niets te maken hebben met die schaapjes in het call center.

Ik kreeg de supervisor en geagiteerd deed ik mijn verhaal… de man luisterde en gaf geen weerwoord.. pas nadat ik helemaal uitgesproken was zei hij.. “sorry.. ” hij bood zijn excuus aan namens het bedrijf en vertelde het te betreuren dat dit gebeurt was.
Geen enkel maar dan ook geen enkele poging tot overtuiging.. gewoon sorry..

3 dagen later stond er een heel grote bos bloemen bij mijn moeder thuis met nogmaals de excuses! Ik vond dat grote klasse!

Hoe dan ook.. tip, zorg dat je in dit soort gevallen of regelt dat er geen wilsbekwaam meer is of neem en volmacht maar regel iets wat juridisch staat! Registreer bij het bel me niet register zo snel mogelijk en plak een sticker met “colportage niet gewenst” op de deur..

Voor je het weet ben je net als wij 4 dagen per week bezig strijd te voeren met bedrijven die er een levenswerk van maken de zwakkere in de samenleving te pakken!

Zo. dat was dat 🙂

Menno