Het bericht van Tim gisteren ( eerder blog ) was een spiegel voor vele mensen. Het gaf de extremen aan van wat er gebeurt als  mensen pesten. Voor de een plagen voor de ander een onleefbare situatie. Ik las gisteren avond een reactie ergens op 1 van de socials wat betreft het bericht van Tim. De exacte reactie weet ik niet meer maar het kwam er op neer dat het gros van Nederland viel over de voorvallen wat betreft Tim maar zich zelf niet stoorde aan het belachelijk maken van anderen. Toen ik dat las kreeg ik ook een spiegel voor gezet.

Ook ik heb mij wel eens schuldig gemaakt aan digitaal pesten. Misschien niet bewust en met reden maar ik deed het wel. Als the Voice op TV was maakte ik er geen geheim van dat ik een aantal deelnemers niet echt zag zitten. Zonder (voor mijn gevoel) op de man (of vrouw) te spelen braakte ik mijn opmerkingen over de sociale media. Lekker makkelijk en veel mensen vonden het leuk. Nooit de bedoeling gehad daar echt mee te kwetsen of kwaad te doen .. maar ja tussen niet zo bedoelen en zo toch overkomen zit een flinterdunne lijn.

Wat als de onderwerpen van spot en grapjes het nou lezen? Hoe reageren ze daar op? En als het niet alleen die van mij zijn maar ook die van vele 100’en anderen.. hoe reageren ze dan? Zouden ze depressief worden? Voelen ze zich in hun eer gekwetst?

“moet je maar niet op TV gaan” zou een opmerking van mij kunnen zijn. “Dan weet je dat je kritiek gaat krijgen” is er ook 1. En natuurlijk is dat zo, als je je kop boven het maaiveld steekt kun je verwachten dat iemand die er professioneel afhakt. En ik denk ook wel dat je een bepaalde mate van kritiek moet kunnen hebben want uiteindelijk kan kritiek je naar een hoger niveau brengen. Maar was het wel kritiek? Wanneer is het kritiek en wanneer is het iemand afbranden? Die vraag is niet anders als “is het plagen of pesten?”.

En zo kreeg ik gisteren in ene een spiegel gepresenteerd en keek ik naar een beeld dat me helemaal niet beviel. Ik was al zwaar aan het minderen met de sociale media. Hoe leuk ik het ook vind, het neemt te veel tijd en het laat een kant zien van mij die slechts  een gedeelte is van wat ik ben. Het beeld in de spiegel dicteert me dat ik de huidige weg wil volhouden en de sociale media zo af en toe gebruik om mijn gedachten te delen, mijn moeder een beetje in “leven” hou of mijn ongenoegen te uiten over wat me dwars zit.

Geen #BZV tweets meer, en geen #tvoh gelul.. nee ik stop er mee omdat ik me pas nu realiseer dat ook ik bijdraag aan een soort van pestgedrag zonder dat ik me dat realiseer.. En het ergste is .. ik doe dat vanuit de laffe veilige positie van mijn toetsenbord en geef een ander geen enkele kans zichzelf te verdedigen of om iemand in de ogen te kijken en te zien dat wat ik zeg kwetsend is.

No more!

Er zijn van die berichten die je meer raken dan anderen. Berichten over kinderen die sterven aan een natuurramp ergens ver weg. Berichten over oorlogen die slachtoffers maken in de zwakste doelgroepen zoals wederom kinderen. Vandaag was er in ene “Tim”.

Het zijn van die berichten die je eerst niet kunt bevatten. Een jongen van 20 jaar die in plaats van zuipen, feest vieren, studeren en rond wippen zich zelf van het leven beroofd. Als je dat als enige uitweg ziet moet er toch wel serieus wat mis zijn in je leven. Bij Tim ging het om pesten, gewoon een beetje treiteren. Duwen, trekken, grote bek je kent het wel. De meeste van ons hebben vast wel eens iemand gepest in het verleden. Maar als je iemand zo ver kan krijgen dat hij alleen de dood als ontsnapping ziet dan is het erg. Structureel gepest worden blijkbaar..

Hoe kan het he? Ziet niemand dat? Weet niemand dat? Ik kan me niet voorstellen dat niemand dat wist, zeker niet in zo’n klein dorp. Daar weet buurvrouw Jans eerder dat de vrouw op 7 zwanger is van Kees dan de vrouw op 7 zelf. Schijnbaar bagatelliseerde ze het pesten en vonden de mensen die het deden en zagen het “onschuldig”.

Onschuldig… ja.. voor hen die het doen of voor hen die het ervaren en wie bepaalt wat onschuldig is of niet? Tegenwoordig ontsnap je nergens meer aan pesten. Vroeger kon je van de straat af en je verstoppen. Tegenwoordig pesten ze gewoon door op FaceBook of andere sociale media, er is geen ontsnappen aan meer. De wereld verhard en met de wereld de bewoners ook.

20 jaar.. de jongen had moeten zuipen, feesten en studeren… rond wippen en genieten van het leven… en doodgaan op zijn 80 ste.

Klootzakken!

Lieve social media gebruiker ik heb een vraag aan u.

Bekend of niet bekend, actief of minder actief. 100 miljoen miljard volgers of slechts 1…

Ik volg u omdat ik vind dat u het volgen waard bent. Dat kan zijn omdat u interessante verhalen verteld of wetenswaardigheden deelt met mij. Ook kan het zijn dat ik het leuk vind alle positieve zaken uit uw leven te volgen omdat er maar weinig mensen zijn die delen dat ze het kut hebben. Diegene daargelaten die wakker liggen van het feit dat ze “slechts” 5 keer per jaar op vakantie kunnen in plaats van 7 door de crisis.

Waarom ik u niet volg is om telkens weer te moeten lezen wat anderen van u vinden. Complimenten die gegeven worden door anderen,terecht of niet terecht, hoef ik niet te lezen want die zijn niet interessant voor mij. Ik volg u al met een reden en dat zal waarschijnlijk zijn waarom u de complimenten krijgt. Het andermaal doorvertellen van die complimenten is een narcistische aangelegenheid en dient verder geen doel.

Ik vind het wel fijn als u mij een interessante link doorstuurt of uw mening deelt aangaande [vul in wat van toepassing is] of mij op de hoogte houd van uw bezigheden. Dus ik zou het zeer op prijs stellen als u de zelfbevlekking 2.0 achterwege laat in mijn timeline. Ik zou het namelijk heel jammer vinden als ik u moet ontvolgen/ontvrienden/ont[watdanooken] omdat u blijft aandringen op het feit dat u echt de allerbeste bent en dat anderen dat ook vinden en u vind dat ik moet weten dat anderen u de allerbeste vinden… of zoiets dus… dan.. zeg maar.

Ik dank u hartelijk voor  het meewerken en wens u nog een hele fijne tijd toe op de sociale media met veel leuke, grappige, ontroerende, spannende en vooral interessante berichten.

Met vriendelijke groet,

Menno