En dan?

wpid-CameraZOOM-20130603220200660.jpg

Wat ik me wel eens afvraag is of ik de enige ben. Ben ik de enige die dingen ervaart zoals ik ze ervaar? Neem nou gewoon het leven op zich. Je wordt geboren en er ligt een bepaald pad voor je klaar. Sommige noemen het “Lot” en anderen “karma” of gewoon leven.

Zou je dat kunnen beïnvloeden? Ja ten dele wel daar ben ik inmiddels wel van overtuigd. Door een positieve houding is de kans dat je positieve zaken aantrekt vele malen groter dan als je je als een hobbezak door het leven gaat. Negatief gedragen trekt vaak ook negativiteit aan. Beïnvloedbaar of  maakbaar zoals vele het graag noemen. Wat niet te beïnvloeden is zijn dingen die gewoon gebeuren. De categorie “shit, happens!”

Shit happens dus.. Herkenbaar? Voor mij wel en ik ga dat vanzelfsprekend niet allemaal delen maar geloof mij als ik zeg dat ik op mijn 42ste . ja ja de god is 42.. zucht.. aanzienlijk veel heb meegemaakt. En al die dingen of een groot gedeelte daarvan waren zaken die ik niet kon beïnvloeden maar wel een intense invloed hadden en hebben op mijn leven en het verloop daar van.

Er achter komen op mijn leeftijd dat je eigenlijk weer helemaal opnieuw mag beginnen is aan de ene kant een bevrijding en aan de andere kant een bevestiging van een falen. What the fuck happend.. wanneer dan? Waarom dan? Hoezo dan? Zinloze vragen die je aan jezelf stelt want al zou je ze kunnen beantwoorden dan verandert dat nog helemaal niets aan wat er gebeurt is… zinloos dus. Neemt niet weg dat je de moed dan wel eens in de schoenen kan zakken,.. althans wel in die van mij.

Is het Karma? Dan heb ik het wel heel slecht gedaan in een vorig leven geloof ik.. Of is het gewoon botte pech en draait het universum van pech tijdelijk even om jou heen? Het maakt uiteindelijk ook allemaal zo weinig uit.. het is wat het is en je kunt alleen maar proberen je stinkende best te doen er beter uit te komen. De rest is geschiedenis zeggen ze dan wel.

En dan? Was de titel.. Geen idee, gewoon doen en aanpassen. Mijn zakelijke collega en ik spreken regelmatig over de PDCA cirkel De P van Plannen.. de D van Do of Doen, de C van Controleren en indien nodig de A van Adapt of Aanpassen en dan weer vanaf het begin.. . Als je dat als je motto kunt aanhouden dan zal het vast wel lukken. En zo niet dan..

Als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat!

Stay positive!

Kan wel wat “wind” gebruiken trouwens!

Waarom eigenlijk?

Herkennen jullie dat? Zo’n moment dat je denkt.. “Waarom eigenlijk”? Kan voorkomen op veel manieren. Waarom groeien dingen eigenlijk of waarom ademen dingen.. maar ook waarom doet iemand dat of waarom doe ik dat?

Ik heb ze ook en soms zijn ze heel overweldigend en bedreigend. Waarom stap ik uit mijn bed ‘s ochtends? Waarom doe ik dat of doe ik dat niet? Waarom post ik op FaceBook.. waarom zit ik te bloggen..

Waarom ga ik bij mijn moeder langs? Het arme mens heeft geen idee dat ik kom, geen idee dat ik er ben.. en geen idee dat ik geweest ben dus waarom ga ik er dan toch naar toe? Heeft het te maken met het eigenwaarde gevoel? Voel ik me beter als ik bij haar geweest ben omdat ik dat denk dat ik een beter mens ben als dat ik nooit meer kom? Wat maakt me beter dan die ander die niet meer komt.. dat ik haar eten kan geven? Of koffie in een tuitbeker kan laten drinken?

Of heeft het te maken met iets anders? In haar geval weet ik het wel hoor. Ondanks dat ze niets meer kan en niets meer zegt, hoort of doet is ze nog steeds mijn moeder en bij een moeder hoor je je thuis te voelen. Ze is iemand waar ik me compleet veilig en geborgen voel. Alleen al haar aanwezigheid doet dat met me. Ik kan tegen haar aan praten en ze luistert. Ze begrijpt en hoort niets maar ze luistert.. En net als vroeger zal ze niet oordelen, niet vertellen wat ik moet doen .. ze zal luisteren en waar nodig een schouder bieden. Al is die schouder tegenwoordig veel harder dan dat die vroeger ooit was.

Het gevoel hebben dat je iets doet wat betekenis heeft. Iets dat ergens iets goed doet voor wie dan ook en niet helemaal in de laatste plaats voor mijzelf. Daarom doe ik wat ik doe.. en daarom zal ik sommige dingen ook blijven doen waaronder mijn moeder bezoeken tot de dag dat ze niet meer ademt.

En jij.. ja jij… ook jij zit in het daarom..

Dus als je me vraagt waarom? Nou.. daarom..