Vegas, bloody Vegas..

Het warm, ik moet me melden bij Monte Carlo voor een zakelijk diner. Vanuit mijn hotel, op het midden van de strip, is dat een half uur lopen. Onderweg is Kylie Minogue this time I know it’s for real aan het zingen. Aan de staat van mijn voeten en rug na een hele lange dag beurs te voelen kan ik niet anders dan dat met haar eens zijn.

Las Vegas show girls links
Dames in te korte strakke leren broekjes rechts verkleed als politie.
Transformers
Licht flitst
Meisje met gitaar en cow Bell zingt could you be loved en ik wil bijna zeggen tegen haar dat dat echt kan..
Alle deuren schreeuwen om je aandacht met free slots of een all you can eat buffet voor 10,99 waarbij ik dan denk, is een buffet niet altijd “all you can eat”?
De” pakken” van de beurs bezoekers vermengen zich met de toerist, de gokker en de te dronken groep meisjes die een paar dagen los gaan.
Het is of een meter lange Margarita of fles bier in de handen
Het is warm, graad of 30 terwijl het al ruim avond is
Blondie zingt heart of glass en ook daar heb ik inmiddels ruimschoots ervaring mee, het begint bijna vervelend te worden doe artiesten die precies zingen wat ik al weet, voel of mee gemaakt heb.

Ouders met kinderen in wagen of ruziënde stelletjes volgen de strak geklede mannen op.
Sommige weten precies waar ze heen gaan de meeste lopen maar wat verdwaasd rond.
Strip is druk met verkeer.
Om de 10 meter ligt een arme drommel met een stuk karton voor zich te slapen. Teksten als war vet, need help of I will smoke your weed for food.

Overal licht..
Overal geluid…

Stretched limousine rijden af en aan
Een man loopt zwalkend over de stoep.. Schreeuwt dat nooit meer terug wil.
Hoertjes lopen al app’end over de strip alleen gespitst op potentiële klandizie.
Ruzie.. Hij wil niet lopen, zij zwijgt..
Doorlopen is vaak onmogelijk omdat er te veel mensen op te weinig plaats verblijven
mijn stop komt in zicht, Monte Carlo, het zoveelste product van wansmaak en te veel geld.
Duizenden mensen zitten als zombies achter de slot machines hopende op dat ene moment wat ze verlost uit hun eenvoudige bestaan.

Zoveel kinderen lopen verveelt mee met moeder of vader welke alles willen zien.
Geluid, overal geluid.
Een man kijkt triest en verslagen naar de grond, misschien kan hij nog wat krediet krijgen op zijn kaart?

Na het zakelijk diner gaan we op weg naar de nachtclub voor een zakelijk feestje.
Ik wacht bij het stoplicht en een vrolijke dame van even 50 omarmt mij en mijn collega en kijkt me vrolijk maar indringend aan. “Germans” roept ze net iets te hard en ik spreek haar met een lach op mijn gezicht aan “then you must be Canadian”.. Ze kijkt me aan en begint te lachen omdat ze zich realiseert dat ze fout zit..  Ik leg haar uit dat we Dutch zijn en ze roept gelijk..” Amsterdam!?!?! ”
Voor we het gesprek kunnen voortzetten springt het licht op groen en al lachende lopen we met zijn 3en gearmd naar de overkant waar we nog grappen” if it ain’t Dutch in ain’t much” en de wegen scheiden zich nadat we elkaar een geweldige avond wensen. En onverwachte ontmoeting met een totale vreemde die we nooit weer zullen zien.

We eindigen in de Hakassan, 1 van de hipste nachtclubs in town waar een leverancier een “feestje” geeft voor 2000 man. Veel plezier, dansen, gek doen en even weer 18 voelen maar dan met de bagage van 42.

Moe maar voldaan loop ik alleen om 1 uur in de ochtend de strip af en kijk naar een wandeling van een half uur. Het is nog steeds warm en de strip is nog steeds gevuld met voldoende mensen.
Een enkel kind net ouders, meer mensen met een hoeveelheid alcohol in het bloed dan je kan weg drinken in een avond.

De zwervers zijn inmiddels van de straat geveegd omdat het nou eenmaal de omgeving “aantast”

“open bar!!! ” afgewisseld met” you wanna go to a strip club? ” zijn mijn trieste metgezellen op weg naar het hotel.
Dancing in the dark van Bruce wandelt de lengte van een hotel casino ook nog mee.. terwijl ik dat net al gedaan heb.. Hij moet beter opletten..

Ik ben er weer klaar mee, 8 dagen gewerkt en geleefd in 4 dagen tijd en de vermoeidheid eist langzaam zijn tol.

Vlakbij het hotel hoor ik “Hey my man!!!” gevolgd door een “koetenabond” ik kijk op en zie de jongen die gisteren voor de club waar we ook ‘s avonds weer een sociale “verplichting” hadden met alle andere Nederlanders uit het vak die hier zijn. Tijdens een buiten verblijf bij de club leerde we deze jongen Nederlandse woorden, gewoon omdat we allemaal vrolijk waren.
Ik lach hardop en we begroeten elkaar met een hand, duim klem en een boks alsof we jaren terug gaan.

Zometeen therapeutisch de koffer inpakken, kort slapen en morgen weer fris 24 uur reizen.. Terug naar waar ik hoor, terug naar waar ik wil en vooral terug naar hen met wie ik wil zijn, met als gezelschap een mooie productieve gezellige trip naar Las Vegas.. Voor de 14e keer.

De stad die je met open armen verwelkomt zolang je beurs gevuld is want eenmaal leeg is het de meest eenzame stad ter wereld waar vertier en vreten 24 uur per dag geserveerd wordt aan hen die betalen. De stad is een organisme dat je opzuigen kan in feesten en drank.

What happens Vegas, stays in Vegas.. Gelukkig is dat bij mij alleen maar een aanzienlijke hoeveelheid dollars en diverse toilet bezoeken.

Home, take me home.. I wanna go home.

Tot morgen, dan ben ik er weer!

image

image

image

image

image

Nog heel even over de publieke omroep!

Nee ik ga het niet hebben over geld, ook niet over of ik het goed of slecht vind en al helemaal niet over of jullie het er mee eens zijn of niet. Ik ga het ook niet hebben over de inmiddels 100’en ontslagen die zijn (en nog gaan) gevallen binnen de publieke omroepen en ook niet over de 100’en aanleverende bedrijven die de komende jaren eigenlijk geen bestaansrecht meer hebben en daarmee zullen gaan omvallen. Ook ga ik het niet hebben over de fusies binnen de omroepen en de besparingen die dat met zich mee kan brengen wat betreft overhead en onroerend goed. Nee ik wil het over een veel fundamenteler vraag hebben wat betreft de Publieke omroepen.

Bezuiniging op bezuiniging raakt deze omgeving. En boven op de bezuinigingen, die overigens broodnodig zijn, komt nog eens een extra 100 miljoen. Dat raakt mensen in wat ze kunnen doen. Door minder budget en vooral anders verdeelde budgetten kun je er niet van uit gaan dat er exact hetzelfde gemaakt kan worden dan voorheen. Ten dele vind ik dat terecht immers spelshows.. ja horen ze echt bij een publieke omroep? Natuurlijk ze zijn integer en mooi gemaakt maar moeten er echt 100.000 euro’s worden weggegeven? Ik denk dat die taak prima door commerciële omroepen kan worden opgevangen. Zij zijn in staat sponsoren te zoeken en de uitgaven te bekostigen uit eigen middelen of die van aanleverende partijen.

Aan de andere kant mag je natuurlijk ook niet vergeten dat programma’s als Lingo of per seconde wijzer wellicht niet gemaakt zouden worden als er een commerciële partij zou moeten zijn die dat financiert. En het zijn programma’s die toch wel een hoge mate van vermaak geven aan meerdere doelgroepen in de samenleving.

Terug naar af, wat is, mijns inziens, de taak van de publieke omroep dan? Ik vind dat de publieke omroep een programmering moet neerzetten die aansluit bij de doelgroepen die in Nederland zijn vertegenwoordigt. Daarbuiten vind ik het een taak van de publieke omroepen om te inspireren en die dingen te brengen die wel verteld zouden moeten worden maar niet makkelijk gefinancierd kunnen worden. Of dat zo is op dit moment blijft natuurlijk een gevalletje “inzicht” .. Ik werd wel getriggerd door de Staatssecretaris Sander Dekker, hij is mede verantwoordelijk voor alles wat er nu bij de publieke omroepen gebeurt. Afgelopen Maandag was er een uitzending van Levy waarin gekeken wordt naar en bij mensen wat de impact is van de bezuinigingen die bedacht worden in Den Haag. Deze keer was de bezuiniging van de Publieke Omroep aan de beurt.

Wat mij voornamelijk opviel was dat de Staatssecretaris mijnheer Dekker op lastige vragen steevast hetzelfde antwoord gaf “Maar die omroepen [red. commerciële omroepen zoals SBS of RTL] maken ook mooie programma’s” en dan doelende op “die hebben ook geen geld van ons nodig”. Dat vond ik wel een spannende uitspraak want als je dan gaat nadenken over “mooie programma’s” kom je wel op een lastig gebied terecht. Want wat zijn “mooie” programma’s? Ik heb een printje gemaakt van het aanbod van programma’s van zowel RTL als SBS. Van de publieke omroepen heb ik die niet omdat dit niet duidelijk in kaart is gebracht. Per omroep het aanbod gaan verwerken .. daar heb ik nu even geen tijd voor. Dank RTL en SBS voor het wel inzichtelijk maken van de programma’s.

Hoe dan ook als je naar de programma’s kijkt zie je dat het leeuwendeel bij de commerciële omroepen gevuld is met Real life soaps, entertainment en vermaak (zoals de Voice of spelshows) en aankopen (lees films en series uit het buitenland). Nogmaals geen enkel waardeoordeel want dat is blijkbaar wat veel mensen willen zien. Het aanbod is gericht op de grootse groepen in de samenleving. En dan zijn er nog mensen als ik. Het is opzettelijk dat ik het woord ik gebruik, niet uit egoïsme maar omdat ik zelf het beste weet wat ik wil en ik er van uit ga dat er nog wel een paar mensen zijn die er zo over denken. Ik dus.. ik ben niet zo’n fan van real life soaps. Ben niet echt oprecht geïnteresseerd in de belevenissen van Patty Brard of Sterretje. Ook Barbie vind ik niet bijster interessant. De talentenshows? Ja daar moet je van houden.. ik vind het razendknap wat mensen doen met dans en het is gaaf dat ze een podium hebben om hun kunsten te laten zien. Het is wel vaak dans van deze tijd waardoor dans van vroeger of klassieke dans geen echte kans krijgt. Ook niet helemaal mijn dingetje maar slechts een constatering van een feit. Zangers? Daar hebben we er zoveel van we kunnen tot en met 2098 de televisie vullen met talentenshows en geweldig talent. Er zijn gelukkig ook Nederlands Drama en deze wordt over het algemeen goed gemaakt. Maar hoe je het wend of keert zijn er niet heel veel programma’s met echte diepgang althans ik vind ze niet echt. Geen wetenschap, geen echte cultuur geen verdieping. Emotionele televisie en veel reclame.

Kijk je dan naar de publieke omroepen dan zit daar ook zat rommel tussen. Ik laat me niet uit over wat ik rommel vind dat mogen jullie zelf invullen maar er is echt heel veel moois met cultuur, verdieping en uitdagingen. Neem programma’s als Labyrint, populair wetenschappelijke televisie. Op een normale manier krijg je een kijkje in de keuken van de wetenschap. Hoe mieren functioneren of hoe de ziekte van Alzheimer werkt en de onderzoeken vorderen. Dan is er Tegenlicht, een programma dat kijkt, in beeld brengt en je laat oordelen over iets. Ze laten dingen zien waar je normaal niet aan denkt. Problematiek over van alles en nog wat, Griekenland en de oplossingen die ze daar zelf vinden. Misstanden bij Dole en heel veel andere dingen war je nooit aan denkt.

Man bijt Hond van de NCRV, gemakkelijke televisie gemaakt met een niet al te groot budget maar toch inhoudelijk kwalitatief ok. Hello Goodbye waar Klaas Drupsteen op zoek gaat naar verhalen. Onwaarschijnlijke verhalen, ontroerende verhalen en ontluisterende verhalen. En dat alles zo maar.. op een moment in tijd op Schiphol. Nieuwsuur waar het nieuws van de dag nog eens uitgelicht wordt op specifieke dingen. Radar en Kassa, consumenten programma’s die misstanden aan de kaak stellen. Kannie waar zijn, waar ook de consument “geholpen” wordt op een “ook dat nog” manier. Veel Nederlands Drama, Bellicher Cell, Feuten, Overspel enzovoort. Mooi Nederlands Drama gemaakt op Nederlandse bodem met Nederlands geld en acteurs.

Hoe dan ook voor mij persoonlijk heeft de publieke omroep een verdieping. Het daagt me uit te denken en niet alleen in eenvoudig vermaak te blijven hangen. Klimaatjagers laat je achter met de vraag.. “hoe dan??” en “De Hokjesman” laat me achter met .. dat wist ik niet.. Verdieping, uitdaging, verwondering en vermaak. Niet dat dit helemaal niet op de commerciële omroepen gebeurt maar je kan het niet anders dan met me eens zijn als ik zeg dat dit in veel mindere mate gebeurt.

Ik moet er niet aan denken dat mijn kinderen opgroeien met alleen de commerciële partijen of een uitgeholde publieke omroep die alleen nog maar mag maken wat Den Haag blieft (Halbe Zijlstra quote: “ze doen nog niet wat we willen”). Reorganisatie, ok… Bezuinigen .. ok pijnlijk maar ok. Maar niet zo afknijpen dat het net zo goed niet meer kan bestaan, zeg dan gewoon dat het het wil opheffen in plaats van langzaam dood laten gaan.

De meest gehoorde klacht is “moet dat dan van mijn geld?” en nee dat zou best wat minder kunnen maar weten jullie wel hoe strikt de media wet is? Als een omroep al zou willen zorgen dat er meer cash komt van andere bronnen dan de belastingbetaler dan is de enige manier dat te doen via de leden. Er is geen enkele andere mogelijkheid om, marktconform, ondernemingen te doen of geld via andere weg te verkrijgen. Bij hoge uitzondering mag er af en toe een sponsor zijn maar dan ga je wel tot het uiterste. Geloof me ook de omroepen zouden best wat minder afhankelijk willen zijn maar Den Haag en dan specifiek de mediawet verbied dat.

Ik zal er staan bij de protesten op het Malieveld. Heb niet de illusie dat het wat uitmaakt maar als ik er niet sta mag ik verder ook mijn mondje niet meer opentrekken. Wie weet lost het nog wat op en kan er een klein beetje minder dan die dodelijke 100 miljoen bezuinigt worden.. wie weet kopen we wel 36 JSF toestellen in plaats van 37 dan houden we dik geld over en we houden kwalitatief mooie en inhoudelijke televisie!

Alles in dit blog is op persoonlijke naam geschreven en geenszins verbonden aan welke omroep dan ook!

Ps, ik ben VPRO lid 😉

10 jaar later…

Vandaag is wel een bijzondere dag voor mij. Ik zit vandaag op kantoor bij een klant. Deze klant is een hele bijzondere klant want het is de eerste klant van wat nu ons bedrijf is.

Het is 10 jaar geleden en ik ben actief geluidsman. Werk me lekker een einde in de rondte als geluidsman, struin de wereld af gewapend met microfoon, mixer en leuke teams. Maar het is best een zwaar vak en aangezien ik graag het beste wilde bereiken was “zenderen” nooit echt een optie en “hengelde” ik alles. Dat was nogal een aanslag op de rug en het vermoeden dat ik dit niet tot mijn 65 zou kunnen doen was redelijk snel geboren.

Nu was de klant waar ik vandaag zit al heel lang een opdrachtgever. Ik deed mooie documentaires voor ze, inhoudelijk interessante programma’s met heel veel leuke mensen. Totdat ik in het pand was voor een bespreking en ik een manager tegen het lijf liep. Hij had een stuk geschreven over de facilitaire dienstverlening en mogelijkheden binnen zijn organisatie.. deze bleken niet optimaal (en dan ben ik heeeeeel genuanceerd) te zijn. Hij sprak mij aan en vroeg mij vrij snel op de man af of ik eens mee wilde denken met de technische kant van dat verhaal…

Enfin om een 10 jaar lang durend verhaal wat in te korten.. ik heb samen met hem een plan opgesteld en ben gevraagd te effectueren. In eens was ik iemand met een bureau en een dagelijkse taak..  Geen geluid meer, geen cowboy leven maar netjes van 9 tot 5.. (althans.. soort van 😉 ). Ik heb daar ruim 3 jaar besteed aan het opzetten van een facilitaire afdeling voor techniek en productie vraagstukken.

10 jaar later hebben we een strak georganiseerde afdeling lopen die facilitair en digitaal zijn mannetje staat. Van de oude werkzaamheden die ik ben gestart is niet veel meer over. Alles gaat tegenwoordig met bits en bytes en Betacam SP en Digi Beta zijn werkelijk verleden tijd. !0 jaar later is ons bedrijf inmiddels niet alleen meer ik.. dat zijn er meer en allemaal leuke mensen. 10 jaar later helaas geen gefreubel meer maar serieuze taak om omzet te draaien en kosten te reduceren.. 10 jaar later is het stiekem iets minder leuk voor mij geworden 😉 (klaag niet trouwens!!!)

Vandaag is mooi.. ik val in voor een werknemer die gedetacheerd is hier de laatste jaren en zit op een plek die me heel bekend en dierbaar is maar zie werkzaamheden die ik niet meer 1,2,3 herken 🙂 Lang leve de vooruitgang..

Ben wel trots dat we 10 jaar later nog steeds deze klant 5 dagen per week mogen bedienen.. !

Menno

And now for something completely different ..

Zoals sommigen weten ben ik der ff niet. Ik zit samen met mijn compagnon in Las Vegas waar jaarlijks een .. of beter gezegd DE beurs in ons vakgebied is.
Vegas, een raar dorp. Kom er al best wat jaren en mag ondertussen bijna de titel ereburger dragen 🙂
Het leven hier is 24 uur per dag wat opgaat voor alles!. Eten,drinken,roken,gokken,kopen.. kortom consumeren!
Dit alles onder het genot van licht,show en relatief goedkope buffet restaurants!

Uiteindelijk benne we hier om werk te doen hoe “leuk” de rest er om heen ook is. Dat betekend in concreto:

Beursvloer afstruinen.. maar dan op tempo markt! 100.000 andere meest waggelende mensen willen ook wat zien en ook de business vinden die ze zoeken!

Zoiets dus, en voor mensen die ooit in het convention center in Vegas zijn geweest die weten wat voor schaal we praten. Er is een North hall section, een center section en de South Hall sections.. Alles bij elkaar vergelijkbaar met een keer of 2 a 3 de RAI in Amsterdam.
Dat staat bijna allemaal vol met techniek en mensen die soms leuke oplossingen bieden.
Alles zien is onmogelijk, alleen met een goed plan heeft het zin die vloer te betreden 🙂

Dan zijn er nog de tientallen keynote sessies, bijeenkomsten en back door meetings waar geheime informatie op basis van NDA (non disclosure agreement ) verstrekt worden.
De avonden worden grotendeels gevuld met zakelijke sociale verplichtingen. Plaatsen waar mensen bij elkaar komen om te kijken of er koppelingen zijn tussen de diverse partijen. Kortom gewoon ouderwets netwerken dus 🙂

En dan is er de nacht.. het moment dat je even weg van alles bent.. geen Las Vegas, geen telefoon (als je hem uitzet! dusssss) en geen klanten, leveranciers, prospectus 🙂

Slaap.. slaap …

damn.. slaap zeg ik 🙁

Niet dus.. 9 uur tijdverschil is iets wat ik schijnbaar lastig mijn systeem in kan krijgen. Een paar uurtjes slapen gaat best maar veul te weinig.
Gelukkig hebben we dan twitter of msn of mail of gewoon uitzending gemist 🙂 of.. een blog 🙂

Ik ga nog een half uurtje slapen voordat ik me weer op pancakes,bacon,ei en vieze koffie ga storten.. nog 1 ontbijt en dan hoppa weer terug in de aspirine buis met vleugels..

Greetings from Vegas!