Wat een vreselijk nieuws weer vanmorgen. In Noorwegen gaat een idioot met een machinegeweer tekeer en schiet op een eiland met jongeren een kleine 90 kinderen dood. Omdat mijnheer “Rechts extremistisch” is naar het zich nu laat blijken. Extremisme blijkt per saldo weer fout te zijn. Extremisme is gevaarlijk of dat nu rechts extremisten zijn, linkse extremisten of dieren extremisten het maakt niet uit. Je punt maken is een, je punt halen op dit soort walgelijke manieren is twee.

Kan me eigenlijk niet zo goed voorstellen hoe ouders zich moeten voelen nu, je stuurt je kind naar een plek waar al jaren lang kinderen bij elkaar komen voor een fijne tijd en je krijgt een bericht terug dat je kind is doodgeschoten… hoe verwerk je zoiets?

Hoe dan ook het nieuws staat er weer bol van en de “journalistiek” smult van dergelijke extremen. En niet alleen de journalistiek maar ook het individu heeft zijn oordeel en woord klaar.. inclusief ik. Eigenlijk walgelijk dat we daar zo op springen met zijn allen. 90 kinderen en jong volwassenen die er niets mee te maken hebben zijn dood… zinloos…

Mijn oordeel is in deze dat wat me het meeste stoort is dat “de wereld” er zich op stort al ware het enige wat er gebeurt. Natuurlijk is het vreselijk en natuurlijk verdient het de aandacht die het verdient maar vergeet niet (ja daar komt hij weer) dat er in het zuiden van onze aardbol dagelijks meer mensen zinloos sterven dan gisteren is gebeurt in Noorwegen. Net zo zinloos en net zo min hun schuld.. gewoon omdat ze de pech hadden op de verkeerde plek geboren te worden.

Daar hoor je dan weer vrij weinig over, een 7e plek ergens in het journaal omdat anders het journaal niet helemaal gevuld kan worden. Walgelijk is dat eigenlijk, hongersnood is niet sexy, niet spannend meer dat hebben we allemaal wel weer een keer gezien. Kijk maar naar de geschiedenis (bron: Wikipedia)

• 1967–1970 Tijdens de oorlog in Biafra
• 1968−1974 Hongersnood in de Sahel
• 1973 Hongersnood in Ethiopië
• 1984−1985 Hongersnood in Ethiopië en de Sahel
• Eerste helft van de jaren negentig: Hongersnood in Somalië
• Jaren negentig Hongersnood in Zuid-Soedan
• 2000 Hongersnood in Zimbabwe
• 2003 Hongersnood in Darfoer
• 2005 Hongersnood in Niger
• 2006 Hongersnood in de Hoorn van Afrika
• 2011 Hongersnood in de Hoorn van Afrika

Voor me staan 2 auto’s naast elkaar, ze wachten geduldig voor het stoplicht.. althans zo leek het. Links een witte Aygo en rechts een wat oudere Opel Astra. In de witte auto iets oudere mensen, zeg rond de 50 en rechts een dame van even 40. Iets onverzorgd en “ruw om de randjes” om het maar even anders te zeggen.

Ik sta achter de Aygo en heb niet echt haast dus kijk rustig om me heen. In ene valt het me op de dame in de Astra is gespannen, haar handen strak om het stuur geklemd en enigszins spichtig kijkt ze naar links. Volgens mij heeft ze haast en is ze vastbesloten als eerste te vertrekken bij het stoplicht.

Het kan haast zijn of frustratie van de dag. Een man die eigenlijk toch niet helemaal is geworden wat ze had gehoopt, het eeuwige gezeik van de kinderen of de opmerking over haar buik. Je ziet dat ze alle frustratie bij elkaar bundelt en kanaliseert naar 1 moment. Haar moment het moment voor het stoplicht.

Haar ogen knijpen iets toe, ze trapt nog net niet een aantal keer het gaspedaal in om indruk te maken maar ik denk dat ze er aan gedacht heeft…

Ze wacht.. alles wat ze heeft stopt ze in dit moment, haar been trilt van opwinding en het lijkt alsof het stoplicht opzettelijk met haar speelt en haar extra lang laat wachten..

De laatste seconden tikken weg, de mensen in de Aygo zitten lekker met elkaar te kletsen en hebben geen weet van de stomende vulkaan naast hun…

Het licht gaat op groen en met een explosie zwaarder dan de slag bij Normandië perst ze alles wat ze heeft in dat rechterbeen.. JA DIT IS HET!!!! GAS…

Het laatste dat ik zie is dat de auto een springende beweging maakt nadat deze zich 50 centimeter vooruit heeft bewogen… de auto is afgeslagen door een ietwat spastische actie met snel weg willen komen …

Haar hoofd zakt in schaamte naar beneden en de Aygo, ik en 7 andere auto’s achter me passeren haar rustig op weg naar vele voor mij onbekende bestemmingen 🙂

Mooie momenten 😉

ps het was een vrouw en ik lieg niet graag! Geen waarde oordeel dus, had ook een man kunnen zijn 🙂

Gisteren in de mail (nee niet die van mij gelukkig) een bericht van T-Mobile. De vraag was of je de iPhone tot leven wilde brengen. Nou de meeste mensen die bellen met T-Mobile willen dat wel aangezien het kreng vaak zo dood als een pier is zonder bereik. Dus ja hoor er werd driftig geklikt op de link “Ja breng mijn eiPhone tot leven dan maar” en het allereerste resultaat was “Bekijk deze pagina op een PC” …. dussss ok natuurlijk.. daar hebben we natuurlijk ook geen smartphone voor he … kijken naar mailtjes.

Maar goed zo gezegd zo gedaan, de mac book werd in stelling gebracht en de mail opgehaald. “KLIK” zei ze en warempel er verscheen zo maar een pagina het was een groter wonder dat het splijten van de rode zee! Op deze pagina stond nogmaals de vraag of de lezer de eiPhone tot leven wilde brengen. Ach we zijn er nu toch dus laten we dat maar doen dan.

Vol spanning werd er op de link geklikt en de volgende pagina verscheen… OOOEEEHHHHHH “stap 1” vertelde het scherm was “Sluit de webcam aan” … enfin dat was snel gebeurt omdat het cammetje in het appletje zit 🙂 Daarna moest er met de eiPhone een QR code worden gescanned … OOEEEEEEHHHHH SPANNOONNNDDDDDD …

WOW er kwam een link naar voren en als bezeten verdween de eiPhone naar een pagina op het Internet en liet een filmpje zien van een T logo. Je zou bijna denken dat het een grap was maar aangezien 1 April al voorbij was denk je er het beste van… Oh of we nu de eiPhone voor de webcam wilde houden…

…

…

Jemig de pemig zeg.. de site wisselde uiteindelijk zo maar van pagina en liet een filmpje zien.. jaja mensen EEN FILMPJE!!!! En niet zo maar een fimpje neeheeee.. een algemeen filmpje dat werkelijkwaar helemaal maar dan ook helemaal NERGENS over ging. Ik nog proberen te praten tegen de eiPhone omdat ik (naïef als ik ben) nog steeds dacht dat dat ding eindelijk tot leven kwam en zich zou voorstellen met “Hallo Menno, ik ben een eiPhone” maar niets was minder waar. Schudden, kloppen, schreeuwen en proberen te bellen.. niets hielp en toen was alles in ene duidelijk… dat was het.. DAT WAS HET!!! Het filmpje was het tot leven komen!!! Euforisch holde ik schreeuwend en gillend door de kamer met de eiPhone in mijn handen roepende HALLELUJA HIJ LEEFT!!!!!

…

…

dusssss

Ben wel benieuwd welke geniale breinen dit bedacht hebben want ik denk dat die beter kunnen onderduiken .. althans ik zou maanden in schande rondlopen…

Ach ja.. het was T-Mobile he 🙂 die hebben zo’n goede staat van dienst dat ze best wat tijd kunnen besteden aan het verspillen van kostbare tijd van hun klanten 🙂

Zoooooo klaar 🙂

Ik lees

Inmiddels zijn er duizenden mensen overleden door de droogte. Nu bezwijken zo’n 100 kinderen per dag.

op nu.nl … hoe is het toch steeds weer mogelijk dat in een wereld waar de melk, boter, vlees en groente weggegooid worden omdat er een overschot van is. Waar subsidies de land en tuinbouw overeind moeten houden omdat anders de productie van dergelijke goederen “te veel zou kosten”

Hoe kan het dat de halve wereld compleet en idioot over de top gaat als er een nieuwe iPad uitkomt en hoe kan het dat er 100 kinderen per dag gewoon doodgaan simpelweg omdat ze de pech hadden op de verkeerde plek geboren te worden.

Waarom kunnen we dit niet oplossen? Elk jaar verdwijnen er miljoenen en miljoenen aan steun van de landen en mensen in een bodemloze put. Eten is er niet maar om de een of andere reden zijn er wel altijd kalashnikovs en de bijbehorende munitie. Vele rijkdommen zijn er te vinden zoals edelstenen of aardolie en toch sterven er 100 kinderen per dag.

Waar blijft al dat geld? Waarom komt dat niet aan? Verdwijnt het in de zakken van de stammen die daar de scepter zwaaien? Verdwijnt het in de zakken van dictators en ander gespuis? Of verdwijnt het in goedbedoelde maar uitzonderlijk inefficiënt uitgevoerde projecten? Ik begrijp het gewoon niet.

Al dat geld, en we hebben het over 100’en miljoenen gaat ergens heen maar schijnbaar komt het nooit aan. En elke dag sterven er weer 100 kinderen omdat ze de pech hadden daar geboren te worden. Ontwikkelingshulp noemen we het maar het lijkt steeds meer op bodemloze put hulp.

Hoe kan het dat we het wel eens worden over een muntstuk of een handelsovereenkomst sluiten met x aantal landen maar falen we steeds weer om als 1 entiteit nu eindelijk iets te gaan doen aan onrecht als dit. Jaja ik weet het ik leef in een utopische wereld en ik zie het vast allemaal “te simpel” en dat geloof ik.. maar dat verantwoord nog steeds niet waarom 100 kinderen per dag een nodeloze dood sterven terwijl “wij” door blijven gaan met de onzinnigheid van elke dag (voor sommige dan he).

Daar moet ik je toegeven kan ik enorm moedeloos van worden… je zou bijna (lees BIJNA) niets meer geven aan 555 maar aangezien alles bepaald is door het alternatief zal ik dat als enige echt kunnen doen terwijl ik weet dat er een to groot bedrag blijft hangen aan management, bestuur en onroerende goederen. Stel je voor dat je in een oud kantoorpand in Diemen zuid gaat zitten.. dat kan natuurlijk niet..

pfff einde betoog.. en het lezen van dit betoog koste slechts het leven van 0,34 kind ..  een koopje!